We zijn woensdag 27 juli rond 14:00 aangekomen in Binic, dit is ook weer een haven achter een drempel. Daar moet je rond hoogwater in- en uitvaren en daarom hadden we ongeveer 3 en half uur om door de sluis van Paimpol te gaan en daarna een afstand van 18 mijl te overbruggen en dat is mooi gelukt, we hadden nog een kwartiertje over!
We hebben een korte week in Paimpol gelegen omdat we het erg naar onze zin hadden én we waren toe aan even rust; even niet de stroom uit rekenen en vroeg uit bed om te gaan varen. Paimpol is een leuk en gezellig stadje en we hebben nog wat uitstapjes gemaakt. We zijn een dag met de trein naar Guingamp geweest, we hadden gelezen dat je daar met een stoomtrein kon komen maar navraag leerde dat de stoomtrein al twee jaar niet meer reed, jammer. De trein reed langs de rivier de Trieux, dit is een erg mooie route. Na aankomst bleek in het stadje helaas dat de winkels op zondag dicht waren, maar dat was niet erg zodat we alles op ons gemak konden bekijken. We hebben eerst koffie gedronken en vervolgens lekker door het oude stadje gezworven. Guingamp zelf is een oud stadje met veel authentieke gebouwen. Eten was lastiger en na lang zoeken vonden we toch een lekker restaurantje.
We hebben een korte week in Paimpol gelegen omdat we het erg naar onze zin hadden én we waren toe aan even rust; even niet de stroom uit rekenen en vroeg uit bed om te gaan varen. Paimpol is een leuk en gezellig stadje en we hebben nog wat uitstapjes gemaakt. We zijn een dag met de trein naar Guingamp geweest, we hadden gelezen dat je daar met een stoomtrein kon komen maar navraag leerde dat de stoomtrein al twee jaar niet meer reed, jammer. De trein reed langs de rivier de Trieux, dit is een erg mooie route. Na aankomst bleek in het stadje helaas dat de winkels op zondag dicht waren, maar dat was niet erg zodat we alles op ons gemak konden bekijken. We hebben eerst koffie gedronken en vervolgens lekker door het oude stadje gezworven. Guingamp zelf is een oud stadje met veel authentieke gebouwen. Eten was lastiger en na lang zoeken vonden we toch een lekker restaurantje.
Het was onze bedoeling om ook een nachtje te gaan ankeren bij Ile de bréhat, maar nadat we het één en ander hadden uitgezocht leek het toch niet zo erg makkelijk. Er zijn toch wel veel plekken waar je kan ankeren, maar daar val je toch droog en daar is onze boot niet voor geschikt. Dus werd het plan opgevat om met de bus en de pont naar Ile de bréhat te gaan. Dit eiland bestaat uit rood granieten rotsen en ligt voor de kust van Lezardrieux en Paimpol. Daar hebben we een combinatie van rondvaart met overtocht naar het eiland genomen. Bij hoogwater lijkt het een aantal rotsen, maar met laagwater is het toch echt een eiland. Het was en hele leuke tocht hele mooie uitzichten.
Nadat we afgezet waren op het eiland hebben we heerlijk gewandeld over het zuid en nog een stukje van het noord eiland. Heel veel mooie bloemen en prachtige huizen.
Nadat we afgezet waren op het eiland hebben we heerlijk gewandeld over het zuid en nog een stukje van het noord eiland. Heel veel mooie bloemen en prachtige huizen.
Foto's Ile de Bréhad: vlnr, Caro en Leen, veel bloemen op het eiland, Marijke, Willem en Caro, en de laatste foto Marijke en Caro bij de pont. |
De laatste dag in Paimpol was er nog een avond markt met muziek en hebben we lekker relaxt in de Franse sfeer kunnen genieten; muziek luisteren en kijken naar de dansende mensen, gezellig.
De volgende morgen moesten we eerst tanken en vervolgens konden we om 10:45 door de sluis naar buiten, om ons heen was het water al lekker gestegen zodat we de ondieptes mooi konden afsnijden. Voorbij de rotsen van Ile de bréhat konden we stuurboord uit en met halve wind gingen we met een gangetje van 6 á 7 knopen richting Binic. Het laatste stukje zakte de wind in en om niet te laat te komen bij de ingang hebben we de motor nog maar even bijgezet. Om 14 uur voeren we de haven van Binic binnen en kregen we nog een verrassing. De havenmeester gaf aan dat als je met het blues weekend wilde blijven hij de veiligheid niet kon garanderen aan de bezoekers steiger. Vorige jaren waren er ook problemen geweest. We vroegen hem om een vrije box, maar het was het allemaal erg moeilijk omdat niet wist welke boxen er dan vrij waren. Wij gaven aan dat we dan op vrijdag weg zouden gaan en een poosje later kwam hij langs de boot met een papier en turend naar de overkant vertelde hij dat hij nog twee 10 meter boxen had. We zijn gaan kijken of dat zou passen, nou zo gezegd zo gedaan, dus ben ik samen met Willen naar de overkant gelopen om te kijken. Volgens ons moest dat wel passen. We hebben losgegooid en zijn de box in gevaren en als niet te krap kijkt dan past het goed.
Dus liggen we hier weer een paar dagen en we zijn benieuwd naar het blues festival.
Dus liggen we hier weer een paar dagen en we zijn benieuwd naar het blues festival.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten