We zijn in Saint-Cast le Guildo aangekomen. We zouden een in Binic een paar dagen voor het blues festival blijven, maar waar het op leek, het was geen blues en zeker geen folk en was één grote tering herrie. Vrijdag avond om 23:00 uur was de muziek zo hard en raar dat je er bijna bang van werd. Wij lagen inmiddels in bed maar je moet er niet aan denken dat je er tussen zou staan, wat zijn dat voor mensen?
Er waren veel mensen die in hun auto of busje kampeerden op de kade, en men ging tussen de geparkeerde auto’s naar de WC, dus stonk het er ook erg. Er waren wel een soort dixies neergezet, maar die waren erg primitief. Een soort houten kist met een wc bril erop met een bak zaagsel ernaast die je er overheen kon strooien als je was geweest. De urinoir was een grote PVC buis op zijn kant met gaten erin gezaagd, zo kon men naast elkaar in de buis piesen, lekkere simpel. Zo kwam het dat wij het na één dag festival wel hadden gezien, het plaatsje zelf was wel erg gezellig maar met drie podiums vlak bij elkaar wel erg “druk”.
De volgende middag voor hoogwater zijn we een paar mijl terug gevaren naar St-Quay Portrieux, omdat dit een haven is die je altijd uit kan. In Binic kun je alleen maar 2 uur voor en 2 uur na hoogwater de haven in- of uitvaren. Deze haven is op zich een leuke haven met alle faciliteiten zodat we hier weer de was hebben gedaan, want de schone kleding begon al aardig op te raken.
Foto's: band met de zingende zaag op het blues festival, Gegrilde kip, ratatoulie en beenham op de markt, het strand van Saint-Cast en Cape Fréhel |
De volgende dag zijn we om het middaguur vertrokken en dat viel in het begin niet mee want we moesten eerst om een rots heen varen voor dat we konden zeilen. Dus op de motor richting deze rots gevaren maar door de golven die er stonden viel dat niet mee. Voorbij deze rots konden we stuurboord uit en werd de zee vlakker en met halve wind zeilden we richting Saint-Cast, een tocht van ongeveer 25 mijl, ongeveer vijf uur.
Onderweg werden we over de marifoon opgeroepen door Willem, die overigens een andere route had gekozen of we toch niet buiten om gingen omdat onze koers wel erg veel richting kust ging. Op dat moment waren we net aan het uitzoeken waarom de koers die de plotter aangaf zoveel verschilde van onze werkelijke koers. Het bleek dus dat we zodanig door de stroom opzij werden gezet dat we eigenlijk helemaal verkeerd uit zouden komen, na een koers correctie richting zee ging het allemaal weer een stuk beter.
Onderweg werden we over de marifoon opgeroepen door Willem, die overigens een andere route had gekozen of we toch niet buiten om gingen omdat onze koers wel erg veel richting kust ging. Op dat moment waren we net aan het uitzoeken waarom de koers die de plotter aangaf zoveel verschilde van onze werkelijke koers. Het bleek dus dat we zodanig door de stroom opzij werden gezet dat we eigenlijk helemaal verkeerd uit zouden komen, na een koers correctie richting zee ging het allemaal weer een stuk beter.
We moesten buiten een aantal kardinaal boeien ronden om langs de kaap Fréhel te kunnen varen. Bij de kaap aangekomen zagen we een rondvaartboot en een aantal zeilboten vlak langs de kaap varen dus wij hielden ook niet zoveel afstand van de kaap, zodat we mooi foto’s konden maken, maar er stond bij de kaap aangekomen toch wel een rommelige zee. Er komen daar een aantal stromen bij elkaar waardoor de boot heen en weer werd geslingerd en de zeilen heen en weer werden gesmeten. We besloten de zeilen binnen te halen en de motor te starten. Na wat naar buiten gestuurd te hebben werd het al wat beter en konden met ruim 8 knopen van de golven af surfen richting Saint-Cast.
We voeren langs een prachtige baai en wederom een kaap, na die gerond te hebben kwamen we in de baai waar de haven Saint-Cast zich moest bevinden. Het was nog even een uitzoekerij hoe we de haven moesten binnen varen omdat de boeien volgorde nogal vreemd leek maar eenmaal dichterbij gekomen werd het duidelijker hoe we er langs moesten varen.
We voeren langs een prachtige baai en wederom een kaap, na die gerond te hebben kwamen we in de baai waar de haven Saint-Cast zich moest bevinden. Het was nog even een uitzoekerij hoe we de haven moesten binnen varen omdat de boeien volgorde nogal vreemd leek maar eenmaal dichterbij gekomen werd het duidelijker hoe we er langs moesten varen.
In de haven aangekomen werden we opgevangen door de havenmeester in zijn rubber bootje. Hij leidde ons naar een ligplaats. We vertelde hem dat we met twee boten waren en dat de andere ongeveer een half uur later zou komen. Hij bedacht dat we wel op een hammerhead steiger konden afmeren naast elkaar terwijl er allemaal boxen vrij waren. Dat vonden wij niet zo’n goed idee, we vonden het prettiger om in een box te liggen. Nee die zijn voor grotere boten zei hij, maar wij bleven aandringen dat we misschien we twee of drie dagen zouden blijven. Hij was gepikeerd en zei zoiets van nou ga er dan maar liggen, volgens ons vond hij het maar vervelend dat er niemand naar hem luisterde. Maar het was dus geregeld! Saint-Cast is een leuke plaats, best wel gezellig. We hebben een leuke wandeling gemaakt langs de kust op een wandelpad boven op de bergen met prachtige vergezichten. Het weer is op het moment wat slechter en we wachten nog even met verder varen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten