Cherbourg terug

Jersey was fantastisch, we hebben daar heerlijke wandelingen en een rondrit met de bus gemaakt. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten met uitzicht op de baai in een prachtig hotel. Ook in jachtclub van Jersey kun je heerlijk eten en het is daar ook heel gezellig, Paul heeft daar ook nog de vereniging vlag geruild met de vlag van de Jersey jachtclub, echt leuk.

Jersey vinden wij echt een heerlijk eiland, leuker dan Guernsey en ook niet te vergelijken met elkaar. Op Jersey zijn er gezellige plaatsjes, mooie baaien en leuke restaurantjes. Dinsdag zijn we van Jersey naar Guernsey gevaren en konden lekker zeilen. Onderweg hebben we de CD, gekocht in st. Malo van een Franse chianti band opgezet. Het was heerlijk relaxt ‘meezingen’ (in het Frans) en zeilen tegelijk, zo zou het altijd moeten zijn. 

Foto's: Wandeling over het cliffpad met Marjan, Paul en Tom, linksonder een foto van Gory en rechtsonder het vertrek van Jersey langs de vuurtoren.

Guernsey is als gezegd niet het meest aantrekkelijke eiland om te zijn, het was er nu wel lekker rustig. We zijn hier twee nachten gebleven.

Donderdag 19 augustus zijn we aangekomen in Cherbourg vanuit Guernsey. We hadden dit al op woensdag geprobeerd, toen zijn we om zes vertrokken naar Cherbourg. Er zou een oosten wind staan van niet meer dan 14 knopen. Willem en Marijke gingen niet mee want die vonden de wind te sterk, maar wij wilden toch gaan. .We wisten dat de fam. Vermaas wel zou gaan, maar die lagen in de buiten haven, dus zijn wij om kwart voor 6 naar buiten gevaren zodat we misschien met hun mee konden varen. Buiten gekomen zagen we dat hun navigatie verlichting al aan was, dus dat kon niet lang meer duren. We hebben even met een lijntje vastgemaakt aan de drijvende ponton. 

En ja om 6 uur maakten wij allebei los en sloten we aan bij de Lady Sky. Het was nog donker maar in de haven hadden we genoeg zicht, dat moet ook wel want je moet tussen de bootjes die aan boeien liggen afgemeerd naar buiten manoeuvreren.

Buiten de havenhoofden was het donker, maar de boeien waren goed te zien. Paul zette er al direct goed de sokken in en wij er achteraan. We hadden geen zeil gehesen omdat het toch motoren werd omdat de wind tegen stond. Het begin ging best goed, we konden de boeien gemakkelijk vinden, maar op een gegeven moment werden golven al hoger en zagen we de Lady Sky in de golven duiken gevolgd door ons. Na een korte tijd vroegen wij ons af of we dit wel zo leuk vinden, was het antwoord NEE.

We besloten om te draaien, maar dat valt niet mee. Zodra je omgedraaid bent, krijg je de stroom tegen. In plaats van negen knopen vaar je opeens maar drie knopen. Dus het half uurtje wat wij gevaren hadden betekend opeens anderhalf uur terug varen, zodat we rond 8 uur weer in de haven waren. Ik was nog ongerust of we de haven nog wel in konden vanwege de waterstand, maar toen we aankwamen stond er nog genoeg water voor de bar zodat we er overheen konden. 

Wij weer terug naar onze oude plaats naast de Calypso, we zijn niet naar bed gegaan want we stonden stijf van de adrenaline. We zouden het de volgende dag opnieuw proberen, het was dan bijna geen wind dan konden we ook een uur later vertrekken om dat het dan weer een uur later hoog water zou zijn. Dat ging inderdaad beter, ware het niet dat het dicht van de mist zat, maar het water was als een spiegel. Onheilspellend gebrul van de misthoorn bij de haven maakten het toch wel een sinister gedoe. Willem heeft een radar en wij hebben gelukkig AIS zodat we andere schepen wel konden zien op de plotter en ook Willem in de gaten konden houden. Willem voer toch wel hard door in vergelijking met ons zodat hij steeds onduidelijker te zien was. Calypso riep ons op en vroeg of hij wat zachter moest varen, dat leek ons wel een goed idee zodat we hem nog konden blijven zien. Na verloop van tijd trok gelukkig de mist op en kregen we meer zicht.

Na een paar uur varen kwamen we in de buurt van Cape de la Hague en daar was het wel een wild gedoe in het water; het water kolkte en draaide. We waren blij dat er niet zoveel wind stond want dan zou het hier helemaal een heksen ketel zijn, het stroomde er flink en we gingen op een gegeven moment zelfs 11.4 knopen over de grond! 

Eenmaal om de Cape heen werd de stroom mee flink minder en waren we blij dat we de 5 knopen snelheid konden aanhouden. Rond 13:00 uur kwamen we in Cherbourg aan en bleek er genoeg plek te zijn, na het aanleggen kon het grote wacht werk weer beginnen want de komende dagen zal het slechter weer zijn volgens de vooruitzichten.