Varen op de La Rance

We blijven nog een dag in Saint Cast, lekker struinen door het dorp, boodschappen doen én lekkere ijsjes eten.
Onze volgende bestemming weten we nog niet zeker, we denken eraan om de Rance op te varen, maar het is niet zeker of dat kan. Via het havenkantoor bellen we naar een van de havens daar en het kan wel, maar het laatste stuk is onzeker of dat lukt. Onze Engelse buren zijn er óók geweest met de motorboot en zijn erg enthousiast.

Eerst gaan we naar Saint Malo. We vertrekken in de ochtend en het is een rustige wind, maar we kunnen wel lekker zeilen, de wind trekt ook nog wat aan in de loop van de ochtend. Na een rustige tocht meren we rond de middag in de sluis aan op daarna een leuke plek in de stad te krijgen.
Saint Malo is een toeristische vestingstad. Binnen de vesting muren zijn er allerlei winkels, restaurants, een kunstmarkt en diverse artiesten zoals acrobaten, zangers en muzikanten. Het is een gezellige sfeer en je kunt er lekker struinen. Aan de zeekant is er een strand met een getijdenbad, maar helaas is het bewolkt met een frisse wind, dus hebben we er geen gebruik van gemaakt deze keer.

In de sluis van 15:00 uur

Hier hebben we bij de haven gevraagd naar de mogelijkheden op de Rance, ook hier weer verschillende antwoorden. We besluiten het er op te wagen en kijken hoe ver we komen.
Na twee dagen vertrekken we, we willen de opening van de sluis naar de Rance nemen om 13:00 uur. We zijn er klaar voor en kunnen de haven van Saint Malo verlaten met de sluis van 11:00 uur, tenminste dat denken we. Als we met nog 15 andere boten in het bassin wachten komt er opeens een zeeschip aan. O, néé hè. Ja hoor, hij krijgt voorrang en om half één gaat de sluis nogmaals. Dus we leggen hem tegen de kant en wachten. Dit gaan we niet halen.

Als we om 13:00 uit de sluis komen varen we de Rance op en gaan aan de wachtboei liggen. We roepen op om ons te melden en blijkt dat de volgende opening pas om 15:00 is. We bellen voor de zekerheid nog even de haven in Plouer sur Rance en zij geven aan dat dat ook nog moet lukken met de diepgang.

Om 3 uur gaan we door de sluis en de brug. We hebben wind van achteren en rollen de fok uit. Op ons voorzeil varen we relax over de mooie rivier de La Rance. Het is een brede en op enkele stukken smalle rivier, waarbij de oevers droogvallen. De oevers bestaan uit steile rotsen en groene begroeiing met tussendoor kleine dorpjes. Veel boten liggen voor de oevers voor anker, vaak droogvallend.
Na bijna 10 mijl de rivier op gevaren te zijn komen we aan in onze eerste haven, Plouer sur Rance. Dit is een klein dorpje waar we de volgende dag doorheen wandelen en koffie drinken. Hier vragen we de havenmeester naar diepgang naar Dinan en zij geeft aan dat we niet naar Dinan kunnen, te ondiep. Advies is om naar Lyvet te gaan en daar 5 km te lopen of fietsen te huren om vanaf daar naar Dinan te gaan.

Onderweg op de Rance

Onderweg op de Rance

Onderweg op de Rance

Plouer sur Rance

In de middag gaan we naar de volgende bestemming, Lyvet, net achter de tweede sluis "Chatelier". Om twee uur kunnen we gaan, dan zou het hoog genoeg zijn. Klopt, maar niet zo ruim, de diepte gaat twee keer naar 1.6 meter en één keer voelen we de modder maar kunnen we wel doorvaren. Dan gaan we door de sluis en de brug. Ook hier vragen we naar de diepte naar Dinan, dat is volgens de sluismeester maar 1.15 meter, dus toch hier stoppen. De havenmeester geeft aan dat de haven van Dinan vol is vanwege de fete des Remparts.

Bij de haven van Lyvet op zoek naar huurfietsen

Bij de brug van de sluis Chatelier

Onderweg op de Rance

Onderweg op de Rance op de ouderwetse manier vissen

Onder de treinbrug door (20 meter)

Ons uitzicht vanuit de haven van Lyvet

Ons uitzicht vanuit de haven van Lyvet

We krijgen een super mooie plek met uitzicht op de rivier. Ook dit dorpje is erg klein en gezellig.
Helaas konden we nergens fietsen huren en omdat we toch eigenlijk wel met de boot naar Dinan willen, blazen we de bijboot op en hangen we de buitenboordmotor eraan. Op zondag ochtend gaan we op weg naar Dinan.
Het laatste stuk van de tocht is ook erg mooi, het is een smallere rivier met mooie groene en rotsige oevers. We doen er ruim een half uur over en dan zijn we in Dinan.

In Dinan zijn veel mensen gekostumeerd in middeleeuwse kleding, het is de namelijk laatste dag van het Fete des Remparts (het feest van de kantelen, kantelen zijn de opstaande delen van de getande bovenkant van oude muren (Van Dale))

Aan het einde van de middag gaan we met ons bijbootje terug naar de haven en drinken een biertje en dineren in het dorpje, heerlijk.

En kleine selectie van de gekostumeerden:

De dag erna varen we weer terug naar Saint Malo. We vertrekken vroeg, we moeten door twee vrij kleine sluizen en we verwachten een drukte vanuit Dinan. Er is geen wind, maar het is wel erg vochtig en daardoor een fantastsche tocht terug met mooie uitzichten.