Avonturen in Wells

Woensdag staat in het teken van de pelgrims. In Walsingham staan verschillende kerken en deze trekken diverse pelgrims aan. Dat willen we natuurlijk uit interresse ook wel zien. We gaan met de bus en laten ons bij het verste pelgrimsoord afzetten.

Als eerste lopen we de holy mile, maar houden wel onze wandelschoenen aan. We komen aan bij de slippery church, een kleine heilige kerk waar veel kerk omheen staat om de grote hoeveelheid pelgrims te ontvangen.

Gelukkig is het vandaag niet druk. Dan lopen we via het pelgrims pad naar het dorp, waar we nog minimaal 4 kerken zien. Het dorp zelf is ook een oud dorpje met het oude Engelse sfeertje.
In het centrum bezoeken we de Walsingham Abbey ruïne met bijbehorende tuinen, ook deze zijn erg indrukwekkend.

In het dorp nemen we een kop thee met sandwich. Overal waar we komen staan borden met ‘queue here’ en de mensen van deze restaurants geven ook aan dat het ook dit weekend weer superdruk wordt met pelgrims, bijna onvoorstelbaar.

Donderdag willen we gaan varen, het is een lange tocht van 10 uur naar de dichtbijzijnste haven of 20 uur naar een haven veder als het lekker loopt. We contoleren alles: het weer, de wind wordt Oost, de route. We vertrekken in de middag voor hoog water.
Helaas gaat het niet zoals verwacht: bij het naar buiten varen krijgen we gigantische golven omdat de wind pal tegen staat (Noord) en niet Oost zoals voorspeld. Chaotische golven en het moeten opkruisen heeft ons doen besluiten terug te gaan. Valt niet mee, maar uiteindelijk wel een goed besluit.

Om terug te gaan moesten we echt nog opschieten omdat we niet zeker waren of we er nog inkonden.
Motor en zeilen bij. Bij binnenkomst was er ontzettend veel branding, de golven sloegen op de zandbanken naast de ingang kapot en gaf ook een rare stroming waarbij je werd weggezet. Leve de stuurmanskunst van Leen. Het was niet zeker of de binnenhaven in konden. We hebben het geprobeerd, maar kwamen toch twee keer vast te zitten en werden door de havenmeester er weer uit getrokken.
Dan maar niet en bleven we in de buitenhaven liggen, naast de werkboten van de windmolen parken.
Pffff, we zijn gelukkig binnen. Niet leuk en even in de ruststand.

Een Nederlandse schipper van een van de werkboten wist te vertellen dat deze werkboten stil liggen in de haven omdat de golven te hoog zijn door de wind en stromingen en vandaag ook nog kans is op bliksem.

Vanmiddag konden we in de mist naar de binnenhaven verhuizen. Daarna een Engels biertje met diner met uitzicht op onze boot in de pub. Morgen gaan we met de bus weg en dan kijken we wanneer we wat gaan doen.