Cherbourg terug

Jersey was fantastisch, we hebben daar heerlijke wandelingen en een rondrit met de bus gemaakt. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten met uitzicht op de baai in een prachtig hotel. Ook in jachtclub van Jersey kun je heerlijk eten en het is daar ook heel gezellig, Paul heeft daar ook nog de vereniging vlag geruild met de vlag van de Jersey jachtclub, echt leuk.

Jersey vinden wij echt een heerlijk eiland, leuker dan Guernsey en ook niet te vergelijken met elkaar. Op Jersey zijn er gezellige plaatsjes, mooie baaien en leuke restaurantjes. Dinsdag zijn we van Jersey naar Guernsey gevaren en konden lekker zeilen. Onderweg hebben we de CD, gekocht in st. Malo van een Franse chianti band opgezet. Het was heerlijk relaxt ‘meezingen’ (in het Frans) en zeilen tegelijk, zo zou het altijd moeten zijn. 

Foto's: Wandeling over het cliffpad met Marjan, Paul en Tom, linksonder een foto van Gory en rechtsonder het vertrek van Jersey langs de vuurtoren.

Guernsey is als gezegd niet het meest aantrekkelijke eiland om te zijn, het was er nu wel lekker rustig. We zijn hier twee nachten gebleven.

Donderdag 19 augustus zijn we aangekomen in Cherbourg vanuit Guernsey. We hadden dit al op woensdag geprobeerd, toen zijn we om zes vertrokken naar Cherbourg. Er zou een oosten wind staan van niet meer dan 14 knopen. Willem en Marijke gingen niet mee want die vonden de wind te sterk, maar wij wilden toch gaan. .We wisten dat de fam. Vermaas wel zou gaan, maar die lagen in de buiten haven, dus zijn wij om kwart voor 6 naar buiten gevaren zodat we misschien met hun mee konden varen. Buiten gekomen zagen we dat hun navigatie verlichting al aan was, dus dat kon niet lang meer duren. We hebben even met een lijntje vastgemaakt aan de drijvende ponton. 

En ja om 6 uur maakten wij allebei los en sloten we aan bij de Lady Sky. Het was nog donker maar in de haven hadden we genoeg zicht, dat moet ook wel want je moet tussen de bootjes die aan boeien liggen afgemeerd naar buiten manoeuvreren.

Buiten de havenhoofden was het donker, maar de boeien waren goed te zien. Paul zette er al direct goed de sokken in en wij er achteraan. We hadden geen zeil gehesen omdat het toch motoren werd omdat de wind tegen stond. Het begin ging best goed, we konden de boeien gemakkelijk vinden, maar op een gegeven moment werden golven al hoger en zagen we de Lady Sky in de golven duiken gevolgd door ons. Na een korte tijd vroegen wij ons af of we dit wel zo leuk vinden, was het antwoord NEE.

We besloten om te draaien, maar dat valt niet mee. Zodra je omgedraaid bent, krijg je de stroom tegen. In plaats van negen knopen vaar je opeens maar drie knopen. Dus het half uurtje wat wij gevaren hadden betekend opeens anderhalf uur terug varen, zodat we rond 8 uur weer in de haven waren. Ik was nog ongerust of we de haven nog wel in konden vanwege de waterstand, maar toen we aankwamen stond er nog genoeg water voor de bar zodat we er overheen konden. 

Wij weer terug naar onze oude plaats naast de Calypso, we zijn niet naar bed gegaan want we stonden stijf van de adrenaline. We zouden het de volgende dag opnieuw proberen, het was dan bijna geen wind dan konden we ook een uur later vertrekken om dat het dan weer een uur later hoog water zou zijn. Dat ging inderdaad beter, ware het niet dat het dicht van de mist zat, maar het water was als een spiegel. Onheilspellend gebrul van de misthoorn bij de haven maakten het toch wel een sinister gedoe. Willem heeft een radar en wij hebben gelukkig AIS zodat we andere schepen wel konden zien op de plotter en ook Willem in de gaten konden houden. Willem voer toch wel hard door in vergelijking met ons zodat hij steeds onduidelijker te zien was. Calypso riep ons op en vroeg of hij wat zachter moest varen, dat leek ons wel een goed idee zodat we hem nog konden blijven zien. Na verloop van tijd trok gelukkig de mist op en kregen we meer zicht.

Na een paar uur varen kwamen we in de buurt van Cape de la Hague en daar was het wel een wild gedoe in het water; het water kolkte en draaide. We waren blij dat er niet zoveel wind stond want dan zou het hier helemaal een heksen ketel zijn, het stroomde er flink en we gingen op een gegeven moment zelfs 11.4 knopen over de grond! 

Eenmaal om de Cape heen werd de stroom mee flink minder en waren we blij dat we de 5 knopen snelheid konden aanhouden. Rond 13:00 uur kwamen we in Cherbourg aan en bleek er genoeg plek te zijn, na het aanleggen kon het grote wacht werk weer beginnen want de komende dagen zal het slechter weer zijn volgens de vooruitzichten.

Jersey

We zijn uit Saint-Cast-Le Guildo vertrokken naar Saint-Malo. We zijn om 7 uur vertrokken en op dat moment nog niet veel wind. We varen op de motor, maar de golven van de dag ervoor stonden en nog wel, dus het was geen comfortabele reis. De reis ging toch best voorspoedig, het was immers maar 10 mijl en na een uurtje kwam Saint-Malo in zicht. Het aanvaren was nog niet zo makkelijk want ze gebruiken hier van alles als boeien; zowel betonnen palen als staken en gewone boeien en dat is toch wel wennen, in Nederland is dat wat meer standaard. Het laatste stuk was de koers meer naar het zuiden en konden we nog even het zeil bijtrekken naar de ingang van Saint-Malo.

Bij de haven aangekomen konden we zo een ontzettend grote sluis invaren, alleen de afmeer bolders lagen nogal erg hoog. Het lukte Caro toch om de lijn er in één keer erover te gooien. Na een paar minuten kwam ook de Calypso de sluis binnen varen. Enige tijd later ging de sluis dicht en werden we naar de andere kant geschut en toen de brug open ging konden we de sluis uitvaren. We gingen links af en zagen we haven liggen. We werden opgewacht door de havenmeester in een rib en kregen we een box toegewezen vlak bij de ingang met een prachtig uitzicht op de oude stadsmuur en de haven.
Saint-Malo is een echt leuk stadje achter een muur met allerlei leuke restaurantjes en winkeltjes en overal muziek. We hebben over de muur gelopen en door het standje, echt gezellig druk en in de nabijheid is ook een strand met een getijden zwembad.

De dag erna zijn we met de bus naar Dinar geweest. Dit is ook een heel leuk, ouderwets stadje met een eigen karakter. Deze plaatsje ligt aan het einde van de rivier de Rance, hier kun je ook heerlijk rondlopen, zowel in de stad als aan het water, bij de haven. In de avond kwam ook de lady Sky aan in Saint-Malo en dit was weer een gezellige bijkomstigheid.

Foto's: met de bus Jersey rond, het libaration plein in St helius, Leen voor de vuurtoren in het ZO van Jersey, Gorey.

Met de bemanning van de Lady Sky zijn we gezellig naar het strand/zwembad geweest, we hebben gezwommen en op het terras gezeten en met een drankje van het uitzicht genoten. We hebben ook nog een dag twee Hobie-cats gehuurd. Dit lukt in eerste instantie niet, maar na wat doorvragen door Tom lukte het toch en konden we ons in de wetsuit, reddingsvesten en trapeze hesje hijsen. Een Hobie-cat is een kleine catamaran die je met twee personen vaart, het lijkt een beetje een soort grote surfplank maar het gaat harder. In het begin is het even wennen maar na het draaien van een paar rondjes voelt het behoorlijk vertrouwd en kun je er al een speer mee vandoor. Een Hobie-cat heeft maar weinig wind nodig om snel te gaan. We waren in een minuut of tien aan de overkant van de baai, bij een plaatsje waar we de dag ervoor met de bus naartoe waren gegaan en langs de kust naar toe waren gelopen. En daarna overheerlijke gin-tonics hadden gedronken!

Het ging echt als een speer, alleen de overstag procedure ging anders, je kreeg hem niet door de wind. De oplossing was halzen (dus gijpen) en dan kun je weer terug varen. Het was al met al een sensationele ervaring!
We hadden bedacht om donderdag naar Jersey te varen maar wel vanuit Saint Cast. Daar kun je altijd weg en was de windrichting beter. Op woensdag was het noordenwind en zijn we naar Saint Cast gevaren. Het eerste stuk hebben we opgekruist, omdat de wind tegen stond en daarna was dit goed te bezeilen in een paar uurtjes. Dit was een heerlijke zeildag! In Saint Cast hebben we na een borrel aan boord van de Calypso gezamenlijk een pizza gegeten. 

Donderdag zou het een goede wind zijn om naar Jersey te varen. Rond 13 uur gingen we op weg, het zou een lekker windje zijn van ten hoogste 19 knopen uit het noord westen, echter dit bleek uiteindelijk tot wel 27 knopen, windkracht 6, te zijn. We hadden in de haven al een rif gezet, maar dat bleek niet genoeg en we hebben een tweede rif gezet en ook de fok hebben we voor een deel ingedraaid. We liepen toch lekker ruim 7 knopen en bij het plateau de minquiers, een rotspartij, moesten we opkruisen om uit te wijken en om deze rotsen heen varen. Na deze rotsen konden we gelukkig afvallen naar stuurboord richting Jersey en kwam de wind wat ruimer in (halve wind) en dus was het wat rustiger varen. Na verloop van tijd konden we Jersey aanlopen langs de mooie kustlijn en was al het leed weer geleden. We zijn aangemeerd buiten de haven en daar wat gegeten, het was ondertussen al 8 uur geweest. Rond 10 uur konden we de haven in, toen was het water hoog genoeg.
De volgende dag is de Calypso aangekomen, zij vonden het weer een dag later beter. Zij zijn met minder wind voornamelijk op de motor hier heen gevaren. Nu liggen we in Saint-Heliers op Jersey, wat ook een heel leuk eiland is zoals we op dit moment kunnen bekijken.
We hebben hier inmiddels al een englisch breakfast gehad, heerlijk en in de avond hebben we met ons zevenen in de jachtclub gedineerd, dat was ook heerlijk en zeer gezellig. Gisteren hebben we met de bus een toer om het eiland gemaakt, en het is een geweldig mooi eiland.

Saint-Cast-Le Guildo

We zijn in Saint-Cast le Guildo aangekomen. We zouden een in Binic een paar dagen voor het blues festival blijven, maar waar het op leek, het was geen blues en zeker geen folk en was één grote tering herrie. Vrijdag avond om 23:00 uur was de muziek zo hard en raar dat je er bijna bang van werd. Wij lagen inmiddels in bed maar je moet er niet aan denken dat je er tussen zou staan, wat zijn dat voor mensen?

Er waren veel mensen die in hun auto of busje kampeerden op de kade, en men ging tussen de geparkeerde auto’s naar de WC, dus stonk het er ook erg. Er waren wel een soort dixies neergezet, maar die waren erg primitief. Een soort houten kist met een wc bril erop  met een bak zaagsel ernaast die je er overheen kon strooien als je was geweest. De urinoir was een grote PVC buis op zijn kant met gaten erin gezaagd, zo kon men naast elkaar in de buis piesen, lekkere simpel. Zo kwam het dat wij het na één dag festival wel hadden gezien, het plaatsje zelf was wel erg gezellig maar met drie podiums vlak bij elkaar wel erg “druk”. 

De volgende middag voor hoogwater zijn we een paar mijl terug gevaren naar St-Quay Portrieux, omdat dit een haven is die je altijd uit kan. In Binic kun je alleen maar 2 uur voor en 2 uur na hoogwater de haven in- of uitvaren. Deze haven is op zich een leuke haven met alle faciliteiten zodat we hier weer de was hebben gedaan, want de schone kleding begon al aardig op te raken.

Foto's: band met de zingende zaag op het blues festival, Gegrilde kip, ratatoulie en beenham op de markt, het strand van Saint-Cast en Cape Fréhel

De volgende dag zijn we om het middaguur vertrokken en dat viel in het begin niet mee want we moesten eerst om een rots heen varen voor dat we konden zeilen. Dus op de motor richting deze rots gevaren maar door de golven die er stonden viel dat niet mee. Voorbij deze rots konden we stuurboord uit en werd de zee vlakker en met halve wind zeilden we richting Saint-Cast, een tocht van ongeveer 25 mijl, ongeveer vijf uur.
Onderweg werden we over de marifoon opgeroepen door Willem, die overigens een andere route had gekozen of we toch niet buiten om gingen omdat onze koers wel erg veel richting kust ging. Op dat moment waren we net aan het uitzoeken waarom de koers die de plotter aangaf zoveel verschilde van onze werkelijke koers. Het bleek dus dat we zodanig door de stroom opzij werden gezet dat we eigenlijk helemaal verkeerd uit zouden komen, na een koers correctie richting zee ging het allemaal weer een stuk beter.

We moesten buiten een aantal kardinaal boeien ronden om langs de kaap Fréhel te kunnen varen. Bij de kaap aangekomen zagen we een rondvaartboot en een aantal zeilboten vlak langs de kaap varen dus wij hielden ook niet zoveel afstand van de kaap, zodat we mooi foto’s konden  maken, maar er stond bij de kaap aangekomen toch wel een rommelige zee. Er komen daar een aantal stromen bij elkaar waardoor de boot heen en weer werd geslingerd en de zeilen heen en weer werden gesmeten. We besloten de zeilen binnen te halen en de motor te starten. Na wat naar buiten gestuurd te hebben werd het al wat beter en konden met ruim 8 knopen van de golven af surfen richting Saint-Cast.
We voeren langs een prachtige baai en wederom een kaap, na die gerond te hebben kwamen we in de baai waar de haven Saint-Cast zich moest bevinden. Het was nog even een uitzoekerij hoe we de haven moesten binnen varen omdat de boeien volgorde nogal vreemd leek maar eenmaal dichterbij gekomen werd het duidelijker hoe we er langs moesten varen. 

In de haven aangekomen werden we opgevangen door de havenmeester in zijn rubber bootje. Hij leidde ons naar een ligplaats. We vertelde hem dat we met twee boten waren en dat de andere ongeveer een half uur later zou komen. Hij bedacht dat we wel op een hammerhead steiger konden afmeren naast elkaar terwijl er allemaal boxen vrij waren. Dat vonden wij niet zo’n goed idee, we vonden het prettiger om in een box te liggen. Nee die zijn voor grotere boten zei hij, maar wij bleven aandringen dat we misschien we twee of drie  dagen zouden blijven. Hij was gepikeerd en zei zoiets van nou ga er dan maar liggen, volgens ons vond hij het maar vervelend dat er niemand naar hem luisterde. Maar het was dus geregeld! Saint-Cast is een leuke plaats, best wel gezellig. We hebben een leuke wandeling gemaakt langs de kust op een wandelpad boven op de bergen met prachtige vergezichten. Het weer is op het moment wat slechter en we wachten nog even met verder varen.