Met de motor door Indonesie

Een dag voor vertrek naar Indonesië
Zaterdag 16 september 2006  

Het is bijna zover ...
Nog 1 nachtje slapen. De tassen zijn gepakt, bijna alles staat klaar. Morgen om 9 uur zal ons vliegtuig opstijgen op weg naar weer een nieuw avontuur. We hebben een groepsreis geboekt, we gaan over de kleine Sunda eilanden op de motor, we zijn benieuwd.

Het pakken was niet zo gemakkelijk. Wat nemen we mee en waar doen we het in? We hebben de luxe van een volgauto, dus we hoeven niet alles in de waterdichte bagage-rol te doen. Maar we mogen ook weer niet te grote tassen meenemen.... Ik hoop dat dat gelukt is, het zal blijken in Indonesië.


Maandagavond laat komen we in Bali aan. De vlucht maakt een tussenlanding om bij te tanken in Kuala Lumpur. Aangekomen in Jakarta moeten we 3 uur wachten voor de vlucht naar Bali van anderhalf uur. Het totale tijdsverschil met Nederland is 7 uur.

De eerste dag hebben we een hotel in Kuta en de volgende dag gaan we gelijk met de motoren op pad naar het volgende eiland Lombok. De andere eilanden die we aan doen op deze reis zijn Sumbawa, 1 van de Komodo eilanden en als laatste Flores. We vliegen terug en hebben dan nog 2 relaxdagen in Bali.

We hebben er veel zin in en we houden jullie op de hoogte !!

Caro en Leen

De aankomst
Dinsdag 19 september 2006 

We zijn aangekomen in Bali en zijn al redelijk geaclimatiseerd. De reis duurde al met al toch bijna 24 uur. Alle vliegtuigen vlogen volgens schema en gisteravond laat zijn we in Bali aangekomen. In Nederland was het toen nog middag. Lekker nog even bij het zwembad een drankje gedronken.

Vanmorgen mochten we uitslapen, half 9 was het ontbijt. We hebben de motoren getest en nagelopen op gebreken. Ze zijn behoorlijk gebruikt, met af en toe en deukje, een afgebroken remhendel en niet alle lichten doen het. Maar alles komt goed, als het goed is hebben ze dit vanmiddag gemaakt, terwijl wij aan het zwembad lagen ...

Na de check hebben we de eerste ongeveer 40 kilometers gereden, precies weten we dat niet omdat de kilometer tellers het allemaal niet doen. We zijn naar een de Tanahlot tempel geweest. Het was eb dus konden we hier naar toe lopen. Mooie tempel en natuurlijk heilig, Bali is vrijwel volledig hindoe. We zijn daar gezegend (voor 1 euro) voor een goede reis. Dus we kunnen nu gerust op pad !
 We rijden natuurlijk links en in de stad is het onwijs druk, overal komt verkeer vandaan en tussendoor, zeker waar je het niet verwacht. Dus goed opletten.

De motortjes zijn goed gebruikt, dat doen wij dus ook. We trappen ze lekker op de staart, straks als we echt off road gaan, zullen we zien hoe ze zich houden...

Terug van de tempel hebben we heerlijk gegeten. Het is hier kiezen wat je wilt hebben, van alle schalen kan je kiezen wat op ons bord moet komen, natuurlijk met een beetje sambal.

Vanmiddag even van de Jet-Leg bekomen door heerlijk even te relaxen aan het zwembad, te zwemmen, lezen en een dutje te doen in de zon. Het is hier best warm.

Eten op de veelpont

Morgen is het ontbijt "pas" om half 8, dan stappen we
om 8 uur op de motor en gaan we richting Lombok.

Twee uur rijden naar de boot en 4 tot 5 uur met de veerpont.
We overnachten in Ginggini (ofzo), dat is anderhalf uur rijden langs de kust.

Vanavond gaan we eerst lekker eten en langs het strand speelt een band,
daar gaan we eens kijken.

Groetjes en tot het volgende bericht

Lombok
Vrijdag 22 september 2006 

We zijn nu echt op weg in Indonesie. Vanaf Kuta zijn we naar de veerpont gereden. Daar zijn overgevaren naar Lombok. Wat een klein stukje lijkt op de kaart is in werekelijkheid 4 uur varen met een snelheid van 9 knopen per uur (ongeveer 60 kilometer dus).

Lombok is een rustiger eiland, minder verkeer maar wel veel paard en wagens, die als openbaar vervoer gebruikt worden. Het rijden is hier veel relaxter waardoor je meer van het land ziet. In Lombok zijn we 2 nachten gebleven.
Hier hebben we een traditioneel vissersdorp gezien met trimarans. Een boot met 2 drijvers. Verder zijn we naar een markt geweest waar de lokalen de boodschappen doen. Ook zijn we naar watervallen geweest waar Caro nog even een verfrissing heeft gehaald. Onderweg zijn we gestopt bij wat plantage, onder andere waar ze pinda's aan het rooien waren.

Door de beheerster zijn we thuis uitgenodigd. Daar kregen we drinken en pinda-suiker koekjes, de mensen zijn hier erg gastvrij

Vanacht hebben we geslapen in een hotel aan zee, alleen de ligging was perfect. De zwitserse eigenaren maakten er niet veel van, slecht en voor indonesische begrippen duur eten, geen gezelligheid en geen communicatie. Maar we maken er natuurlijk een gezellige avond van!

Vanmorgen zijn we naar de haven toe geregen, daar hebben we de boot naar Sumbawa genomen. De rit duurde ongeveer 2 uur. Sumbawa is veel warmer en droger dan Lombok. Op de weg is het veel rustiger. We zijn in een traditioneel dorpje geweest, waar heel weinig toeristen komen. Het hele dorp liep uit toen we aankwamen. Aan de kinderen hebben we balonnen uitgedeeld. Ik denk dat er ruim 150 mensen op ons bezoek afkwamen. Erg leuk!

Het tanken is hier ook apart. In Lombok wilden we gaan tanken bij de normale pomp maar helaas, hiervoor staat een hele rij van jerrycans. Dat betekent dat de benzine op is en dat er een hele rij voor ons is. Dus zijn we maar doorgereden. Na een tijdje konden we toch tanken, niet bij een automatische pomp, maar een handmatige pomp. Dat betekent dat iemand de benzine in een jerrycan doet en deze weer overgiet in tank op de motor. Wat een werk ..

Vanavond hebben we echt indonesisch gegeten. Bij een tentje op straat, wij zaten op een kleed op een lage tafel en het eten werd op de BBQ klaar gemaakt. We kregen 120 stokjes sate, pindasaus, rijst, longtong rijst, groenten en sambal. Voor 1,3 ton roepia, dat is dus 13 euro voor 8 personen. Dan kan je nog eens gaan uiteten...

 Morgen gaan we verder Sumbawa verkennen, dan rijden we oostwaarts naar ongeveer naar het midden van het eiland. Daarna gaan we naar Flores.



Sumbawa
Vrijdag 6 oktober 2006 

We hebben weer internet. We zijn namelijk weer in Bali, ofwel de bewoonde wereld.

Het volgende eiland na Lombok was Sumbawa. Op dit eiland komen vrijwel geen toeristen en dat is te merken. Overal waar we komen staan ze je aan te staren. Ze weten net wel dat er blanken bestaan maar op een enkele uitzondering na hebben ze er nog nooit een gezien. Dus als we een onderweg een bakkie drinken staan er zo een stuk of 30 mensen om ons heen en die staren ons aan.

Als we met de motoren langs komen, we rijden altijd in een rood shirt en met licht aan, vallen we op en iedereen in de dorpjes zwaait, erg leuk.

Een nadeel van dit feit is de kwaliteit van de hotels. Douchen is als zo wie zo niet mogelijk, maar er is hier altijd een Mandi; dit is een kleine bak met koud water en met een klein bakje gooien we dat over ons heen. Als we geluk hebben kunnen we warm water bestellen per emmer en dat mengen met koud water om ons hiermee te wassen. Luxe he!

Maar het kan ook komen door de slechte organisatie van onze reis, we vermoeden dat er betere hotels zijn, maar dat AM Travel dit niet wil bekostigen.

We hebben lekker gereden en de laatste dag op dit eiland zijn we off road gaan rijden. Soms asfalt maar vaker stenen en grind. Het ging erg goed, maar dan worden we overmoedig en helaas Puck is gevallen op de keien en ze heeft een aantal ribben gekneust en een gebroken. Balen dus want nu kan ze niet meer motorrijden. Vanaf dit moment rijdt zij dus met de auto mee.

Na deze dag zijn we naar het volgende eiland gevaren. Dit is een dagtocht van 8 uur. We hebben geregeld dat we op deze boot een VIP room kunnen huren. Heerlijk: Airco, zachte banken, schone WC en dus even goed kunnen zitten en slapen !

Flores
Zaterdag 07 oktober 2006

Flores is weer een heel ander eiland. Het is veel groener als de eilanden tot nu toe en er is meer hoogteverschil. Ook zie je meer toeristen, maar in het midden-flores zie je ook weer veel meer armoede zoals mensen die echt versleten kleding aan hun lijf hebben.

De eerst varaan die ons bij de steiger opwacht

We zijn gestart met een dagexcursie naar de Varanen, hiervoor zijn we naar het eiland Rinca geweest, daar hebben we een wandeling gedaan. Zowel de varanen als de omgeving ziet er pre-historisch uit. Het schijnen heel gevaarlijke beesten te zijn, als je wordt gebeten ben je in een half uur dood en er is niets tegen te doen. De gidsen hadden zich gewapend met een stok waarmee ze de kop van de varanen wegduwen zodat ze niet dichterbij kunnen komen.

's Middags zijn we op een onbewoond eiland aan land gegaan en vanaf het strand gesnorkeld. Dat is fantastisch, wat een kleuren. We zien veel verschillende kleuren in het water zoals de papegaai-vis, clowns-visjes, zeesterren, zee-egels, anemonen, koraal en vissen met prachtige kleuren zoals,geel, helblauw, orange, etc, etc.

Daarna zijn we doorgereden naar Ruteng, daar hadden we een vrije dag en gingen we naar een traditioneel dorp, we werden doorverwezen naar een ander dorp waar ze een traditioneel feest hadden. Daar zijn we natuurlijk naar toe gegaan en dat was echt super top. We werden opgenomen in de familie, omdat we geen kippen bij ons hadden hebben we geld gegeven. Eerste kregen sterke koffie met suiker, de dorpshoofden hebben een paar spreuken uitgesproken die de boze geesten op afstand houd en daarna werd er een fles wijn geopend die we samen met de dorpshoofden opgedronken hebben. Daarna accepteerden iedereen ons als hun eigen familie.

Daarna mochten we naar buiten en deelnemen aan het feestelijkheden. Zoals dansen en eten. Bij het dansen was er natuurlijk wat hilariteit; we hadden de traditionele kleding niet, maar die werd heel snel verzameld en de danspassen hadden we nog niet onder de knie. Tijdens het eten mochten eerst de mannen opscheppen, dat is traditie, en daarna de vrouwen. Leen blij, maar gelukkig is dat alleen daar!! We mochten in de VIP ruimte, waar we onze schoenen moesten uitdoen en op de grond zittend konden eten. Na een paar uur gingen we weer weg, maar 's middags mochten we weer terugkomen voor de os die werd gedood. tussendoor zijn we naar de vulkanische heet water bronnen geweest en dat koste te veel tijd waardoor we te laat waren voor deze ceremonie. Gelukkig maar, de os was al dood en hij lag in zijn eigen bloed.

De volgende dag zijn we wel weer gaan kijken naar de vriendschapelijke gevechten. De krijgers tussen verschillende dorpen vechten tegen elkaar. Natuurlijk werden we weer als familie binnengehaald en mochten op de tribune naar de gevechten kijken.

Vervolgens zijn we door gereden naar Bajawa en daarna naar Riung waar we een eiland met vliegende honden hebben gezien. De mangrovebomen hangen helemaal vol met deze grote vleermuizen. We maken een hoop lawaai en daar gaan ze allemaal, ze komen langzaam op gang omdat hun start niet zo soepel is. Daarna hebben we weer gesnorkeld. Op een eiland voor de kust van Riung hebben de gidsen de BBQ aangemaakt met palmbladen en gestookt met cocusnoten. Daarna gingen de 5 barracuda's en de 2 red snappers boven het vuur. Het was echt heerlijk eten daar!

Tijdens de rit naar Moni heeft Leen een lekke band. We stonden langs de weg en gelijk kwam iedereen kijken, koffie werd gehaald en we kregen vruchten van de cashewnotenboom. In het dorp zat wel een fietsenmaker die een band kon repareren, maar hij had de spullen niet. Dus wachten we op de volgauto. Als die er is gaan we aan de slag; met een fietsen reparatiesetje en wat gereedschap lukt dat dus ook hoor. De oude banden worden weggegeven en de lokalen zijn daar erg blij mee.

Onze volgende stop was in Moni. Daar zijn we om 4 uur 's morgens de vulkaan Kelimutu opgereden en vervolgens nog een stuk gelopen. Er zijn 3 kraters met daarin verschillende kleuren water. De zonsopgang is hier spectaculair voor de zwarte en groene krater. De derde krater, die er zwart uitziet, kleurt pas in de middag dieprood, daar hadden we geen tijd voor om op te wachten.

Dan de laatste rit naar Maumere, Sam heeft nog een ongelukje met een vrachtwagen. In Maumere zetten we de motoren neer en we zijn blij dat we ze inleveren. We hebben er wel wat problemen mee gehad; zoals het eruit trillen van de sleuteltjes en ik ben hem zelfs onderweg verloren. De kickstarter van Leen viel na het starten vaak eraf. Gisteren zijn we vanaf Maumere teruggevlogen naar Bali. Daar hebben we nog 2 dagen relaxen voor de boeg voordat we naar nederland terugvliegen.


Nooit meer AM Travel

Onze vakantie is voorbij, we hebben veel meegemaakt in Indonesië en met de reisorganisatie. We hebben de eilanden Bali, Lombok, Sumbawa, Rinca en Flores aangedaan. Helaas zit het er weer op en we kijken met gemende gevoelens terug naar deze vakantie.

Een redelijk zware reis, jammer genoeg rammelde de organisatie van AM travel aan alle kanten. De reis zou avontuurlijk en primitief zijn waar we ons op voorbereid hadden. Er wij vinden primitief wel iets héél anders als smerig!
Er was één hotel waar je zelfs niets durfde aan te raken, zó smerig als het was! Later in de reis zijn we er bij een hotel met een vieze badkamer tegen in gegaan, maar de reisleiding beweerde bij hoog en laag dat de betere hotels vol waren, terwijl de echte reden was dat dit niet in zijn budget paste. We hebben liever een reisleider die eerlijk is zodat we nog kunnen kiezen om een paar euro bij te leggen. Enerzijds is dus op hotelkamers bezuinigd, maar op gidsen niet. We hadden 4 gidsen, waarvan één stagiaire die alleen meeging om de reisleider te plezieren, terwijl het aantal deelnemers ook 4 was.

Eigenlijk erg jammer omdat met dezelfde moeite zouden er ook betere hotels geboekt kunnen worden. Het was bij de reisorganisatie niet bekend dat er zoiets bestaat als de lonely planet. Hierin kan je zo opzoeken dat er wel degelijk betere hotels waren.

De motoren waren zo oud en afgemat dat we gewoon blij waren als hij het de hele vakantie vol hield. Dagelijks moesten er ook diverse reparaties worden uitgevoerd.
Voor de reis werd er verteld dat je geen beschermende kleding nodig had, maar dat bleek later toch wel anders uit te vallen. De wegen zijn zeer slecht en ook gevaarlijk, en het verhaal dat er niet sneller gereden kon worden dan vijftig kilometers per uur dat is ook niet waar.

Het leek erop dat de leiding meer voor hun eigen plezier bezig was dan dat ze oog hadden voor het welzijn van hun klanten.
Onze mening is dat AM Travel een organisatie is die haar verantwoordelijkheden niet kent en ook niet neemt. Wij gaan in ieder geval nooit meer met deze organisatie in zee.