Vakantie Canarische eilanden met de Eendracht

Woensdag 2 januari

We worden al om 4 uur in deochtend opgehaald, zodat we om half 7 in het vliegtuig zitten. We hebben wind mee en dan duurt de reis maar 4 uur. Daar staan we dan, op het vliegveld van Las Palmas, eindelijk vakantie. De eerste drie dagen in een Rural in de bergen en daarna een week varen met de Eendracht.

We lopen naar de autoverhuur want we willen de eerste 3 dagen een auto huren. Het is druk en we zien iedereen met papieren lopen. Waar we absoluut geen rekening mee hadden gehouden, het is erg druk: Heeft u niet gereserveerd horen vragen met een bedenkelijk gezicht. Geen auto te vinden, wat nu?
We bellen de Rural, maar die begrijpt alleen Spaans. Bus blijkt moeilijk, we vragen nog een Nederlandse reisleidster, maar die had nog nooit van Moyo gehoord. We nemen een taxi naar de Rural, we moeten toch wat…


Na een flinke tocht langs de kust in noordwestelijke richting gaan we de bergen in richting Moyo en de Rural blijkt 10 kilometer verder in een klein dorpje Fontanelles te liggen. Eindelijk zijn we er, echt “in the middle of nowhere”. De omgeving in de bergen is groener dan de zuidkant, waar veel rotsen zijn. Echter is het vaker bewolkt, vochtig en zeker in de avond gewoon koud.

 We krijgen onze kamer, gezellige kamer, ingang aan de tuinzijde. Voor het zwembad in de tuin is het te koud. De eigenaar kan ons helpen met de auto en voor de dag erna hebben we een auto op het vliegveld gereserveerd en kunnen met hem meerijden naar het vliegveld waar hij naar toe moet.
We besluiten naar het dorpje te wandelen, 2 km verderop en daar wat eten en drinken. Onderweg verbazen we ons over de grote bloeiende agave. In het dorpje nemen we een heerlijke salade en een bord soep. Terug in de Rural gaan we toch even een dutje doen, want het was toch wel erg vroeg.
‘s Avonds is het echt koud en de elektrische kachel op de kamer staat vol aan. Naast de houtkachel is het behaaglijk, maar bij het diner, ver van de houtkachel hadden we bijna niet door dat dit een warm land zou moeten zijn. We laten de champignon soep, stoofvlees met patat en een echt Nestlé toetje prima smaken.


Donderdag 3 januari.
Gelukkig doet de verwarming het redelijk en hebben we best goed geslapen. Na het ontbijt rijden we met de Rural eigenaar mee. Hij zet de muziek wat harder want praten is erg lastig als je niet veel Spaans kent. Op het vliegveld aangekomen krijgen we nu wel een auto mee, met de reservering komt het allemaal prima in orde en we rijden vanaf het vliegveld weg met onze Opel Corsa richting het zuiden.
Ons eerste doel is Maspalomas, maar met een andere GPS dan je gewend bent valt het nog niet mee en komen we bij het hotel Maspalomas uit. We proberen die mooi beschreven duinen nog te vinden, maar uiteindelijk komen we in de voor ons onaantrekkelijke toeristische oorden uit, dat we besluiten verder te rijden langs de kust naar het westen. Langs de mooie kustweg langs Arguineguin, Puerto Rico naar Puerto de Mogán. Het zijn mooie kustwegen met mooie uitzichten, maar deze plaatsten trekken ons niet om te stoppen. Bij Puerto de Mogán gaan we rechtsaf richting Mogan. Deze omgeving is rotsachtig, niet zo heel groen en je kijkt je ogen uit. In Mogán nemen we weer een heerlijke mixed salade, met tonijn, avocado, tomaat, komkommer, ui. Onderweg zijn er veel uitkijkplaatsen en na Mogán slaan we rechtsaf naar Cruz de San Antonio, de wegen worden smaller, de bergen steiler en daarmee ook spectaculairder en het uitzicht erg mooi. Vervolgens rijden we verder richting het Noordwesten richting de kust.

We komen langs windmolens met 5 wieken en langs grotten die als huizen worden gebruikt. In dit gebied komen we door kleine dorpjes, die maar een paar huizen hebben. We rijden door naar Playa de Aldea naar het noorden. Het blijft mooi en we genieten van de uitzichtpunten op de zee, de cactussen en Agave en langs de steile zijkanten van de weg. We eten wat en gaan weer verder, het wordt al later en we willen niet in het donker naar de Rural rijden, dus we houden een beetje de vaart erin. Uiteindelijk komen we op de doorgaande weg richting Galdar en bij Guia slaan we weer af richting Moya en Fontanalles naar de Rural.
Vandaag hebben we een deel van de buitenkant van het eiland gezien, morgen gaan we echt de bergen in.  Vandaag groentesoep, kip met rijst en een mascarpone met karamel saus toetje.

Vrijdag 4 januari.
Dankzij de verwarming hebben we toch weer goed geslapen en als we wakker worden is het goed helder weer. De bewolking is weg. Na het ontbijt rijden we rechtsaf, noordelijk richting de hoge uitkijkplaatsen. Eerst rijden we naar de Cruz de Tejeda en hier beklimmen we een stukje de berg, dit is best stijl en zeker de moeite waard, maar de krater is nog niet te zien. In het dorpje naast het kruis van Tejeda drinken we koffie en nemen de mooie weg naar de Pico de las Nivas. Dit is op bijna 2000 meter hoogte en ook hier genieten we van het uitzicht. We hebben nog niet echt trek en rijden door de kleinere wegen richting de Grand Canion van Gran Canaria. Spannende wegen, mooie uitzichten en spectaculaire bochten.

Dwars door het parque Rural langs enkele stuwmeren, met maar weinig water, rijden we door de bergen.  Langs dorpen met weinig huizen en geen restaurants rijden genieten we, maar moeten ook zeker op de weg en het tegemoet komend verkeer letten. In Arenara, het hoogst gelegen dorp op Gran Canaria, is het heerlijk zonnig en eten we een schnitzel met salade en koffie.  We wandelen in het dorpje en besluiten dan naar de Rural terug te gaan, kunnen we nog even lekker in de zon in de tuin zitten.
We rijden terug en zodra we afdalen, komen we in de wolken terecht en daarna is het helaas bewolkt, helaas. Terug in de Rural gaat de verwarming dus aan, Leen trekt zelfs zijn wollen trui en lange thermobroek aan tegen de kou.



Zaterdag 5 januari (aanmonsteren op de Eendracht)
We moeten om 11 uur de auto inleveren, dus vroeg uit de veren en alles weer inpakken. Op tijd leveren we de auto en GPS in en nemen een Taxi naar de boot. Met die zware tassen willen we ook niet te ver lopen.
Wat schertst onze verbazing, de hele kade staat vol met mensen en de taxi kan niet verder en moeten we alsnog gaan lopen, hebben wij weer. Door de mensenmenigte komen we aan op de boot en er zijn al wat mensen aangekomen. Blijkt dat vandaag, op 3 koningen de 3 koningen met de boot aankomen en alle kinderen krijgen bij deze gelegenheid cadeaus, net Sinterklaas.
We kunnen gelijk mee eten, de lunch is direct na de 3 koningen.  Na de lunch is de kamer klaar en we installeren ons in de 2-persoonshut.  Dan lopen we de stad in, door de winkelstraten, op het plein drinken we koffie en schrijven we de kaarten.  We lopen door de Mercoto de puerto en over de boulevard en we genieten van het heerlijke weer.

Om 6 uur is de lunch en de meeste mensen zijn er al, maar het laatste paar zeilers zijn net geland en komen wat later. Wij zijn ingedeeld in de blauwe wacht, samen met Leendert, Giel, Kees, Trees, Liesbeth, Marjolein en Marije. Martijn is de kwartiermeester, geassisteerd door Ruud.  Martijn geeft uitleg over de do’s and don’ts, wat de wacht inhoud; zowel zeilhandelingen, zeunen, schoonmaken en porren behoren tot de taken.  Het is een leuke groep en het is direct al gezellig.


Zondag 6 januari
Om 9 uur vertrekken we naar La Palma, 140 mijl varen in ruim een etmaal. We wachten op de loods en als hij er eenmaal is, zijn we snel de haven uit en is de loods nog sneller weg. De loods is nodig omdat de Eendracht 600 ton weegt en de grens 500 ton is.  Dit is niet heel handig; vertrek en aankomst kun je niet meer spontaan doen, maar moet worden aangemeld bij de loods.
De wind is goed en de 3 wachten starten met de voorbereiding voor het hijsen van de zeilen. Wij, de blauwe wacht is verantwoordelijk voor de bazaan. Met de voorbereiding lopen we alle lijnen uit zodat er geen knopen in zitten, we laten aan de lijzijde de kraanlijn en de lazy jack zakken. De zeilbandjes gaan er af. De giek zetten we aan de lijzijde vast zodat hij stabiel staat tijdens het hijsen. Net voor het hijsen laten we de bakstag aan de lijzijde vieren.
We zijn voorbereid en als de andere, rode wacht voor het eerste en de witte wacht voor het tweede grootzeil, ook zijn voorbereid en de bootsman geeft de toestemming, wordt het zeil gehesen. We trekken aan de lijn met 7 personen en het is nog steeds zwaar om het zeil te hijsen.


We zeilen en omdat we geen wacht hebben kunnen we lekker relaxen. We zitten heerlijk op het bankje want er is genoeg te zien op de boot.  De boomfok en de binnenkluiver worden ook gehesen en zelfs het topgaffelzeil wordt gehesen.
Onze eerste wacht is een korte, van 16:00 tot 18:00.

De blauwe wacht

Leen mag gelijk aan het roer en ik mag erna. We zeunen (tafeldekken en bedienen van de vooreters om half 6).  Het eten is heerlijk, hoe kan dit ook anders met deze goede koks en de hele dag buiten zijn. Het is nu al gezellig, dit gaat erg snel op de boot. We hebben een leuke (blauwe) wacht groep.
De zeilen worden na het eten gestreken omdat de wind op is. We besluiten om de hondenwacht in tweeën te splitsen. Wij hebben de wacht van middernacht tot 2 uur en na het eten gaan we alvast voorslapen.


Maandag 7 januari
Om half 12 worden we gepord. Dat valt niet mee, we slapen net. Met een kopje thee worden we wakker en met onze zeiljassen en reddingsvesten melden we ons op de brug om 12 uur. Leendert, Giel en natuurlijk Martijn en Ruud zijn van de partij.  We mogen weer aan het roer, we kijken naar de sterren, de Melkweg, de poolster, de steelpan, en nog een paar sterrenbeelden. Ondanks dat we op de motor varen, genieten we met volle teugen. Om half 2 porren we de volgende halve wacht en gaan om 2 uur weer lekker slapen.


De Witte wacht heeft de aankomst voorbereid en na het ontbijt komt de loods aan boord en meren we aan in La Palma.
Om 11 uur is de excursie besteld en de bus komt al voorrijden.  Met een korte broek en een vest in de tas stappen we de bus in. Wim is onze gids en die weet veel van La Palma en kan niet stoppen te vertellen zo enthousiast is hij.
We rijden naar een kerkje die we van binnen bekeken hebben, we rijden naar de krater van de Hydro-krater; tijdens de uitbarsting wordt ook het zeewater gekookt. We lopen over de rand die aan een kant open is. In de krater zijn huizen gebouwd.


Vervolgens gaan we naar het Nationaal park.  In het informatie centrum krijgen we uitleg over het ontstaan. Het noordelijke gedeelte is het oudste en daarmee ook de hoogste kraterrand.  Het zuidelijkste gedeelte is jonger en door diverse uitbarstingen wordt het eiland af en toe ook wat groter. We rijden naar boven en hebben een uurtje om te wandelen over de kraterrand tussen de pijnbomen, die heerlijk naar echte hars ruiken.  Het is bladstil en het is een lekkere wandeling met een schitterend uitzicht op de steile kraterrand.

We rijden naar het dorpje aan de kloof van de krater aan zee, over de smalle en scherpe bochten langs de steile wanden met de wat te grote bus en gelukkig loods onze chauffeur de bus daar secuur doorheen. In het dorpje worden we losgelaten om te lunchen. Wij kiezen voor een heerlijke gegrilde dorade met een salade en lunchen samen met Kees en Trees. Koffie drinken we op de boulevard.

Vervolgens rijden we naar de jongere kraters. Onderweg legt Wim nog meer uit over het eiland, de geografie, planten, dieren en nog veel meer. Hij kan niet stoppen met zijn boeiende uitleg.
In deze krater wandelen we ook hier over een stuk kraterwand en krijgen ook hier nog meer informatie. Na deze excursie gaan we terug naar de boot en hier wordt het diner (pasta maaltijd) uitgesteld tot half 8 omdat we zo laat hebben gegeten. De buitenbar is open en het is erg gezellig onder elkaar.



Dinsdag 8 januari
Na een volledige nacht geslapen gaan we na het ontbijt in een dagtocht naar Gomera. Vandaag is er ook niet veel wind. Nadat we vertrokken zijn hebben we de Bezaan gehesen en later het voorzeil.  De sfeer is lekker relaxed, het is heerlijk weer en we genieten. Opeens worden er dolfijnen gespot en iedereen staat langs de railing en we kijken onze ogen uit. Ze blijven voor de boeg zwemmen, fantastisch wat mooi!
Met alleen de zeilen vaart de boot niet zo hard, de motor stond bij om toch wat voortgang te maken. We komen ongeveer 5 uur aan. De havenmeester stond al aan de kant om te lijnen aan te pakken.  Wij zorgen dat de willen, die echt groot zijn en die je niet zomaar alleen kan ophangen.  De lijnen ook, die gooi je niet zo even op de kant, dus er is iemand nodig die de werplijn aanpakt en de landvast naar de kant trekt.  Vanaf de brug wordt het aanleggen gecoördineerd, zij geven aan welke lijn op welke bolder moet komen. Als de lijnen op de bolder liggen wordt de lijn op de grote 110 lier aangetrokken.
Als we helemaal vast liggen gaat de buitenbar open en het is te kort tijd om de wal op te gaan voor het eten.  Het is ook weer gezellig aan de bar, lekker gekletst. Ook het eten was weer heerlijk en ook weer gezellig nagepraat. Langzaamaan vertrekt iedereen naar het dorpje. Wij kletsen nog totdat we met 6 man overblijft. Giel heeft ook nog zin om even koffie te drinken in het dopje, dus lopen we de wal op en drinken lekker koffie. We kunnen daar nog even de mail checken en wat mail sturen met de wifi-verbinding.



Woensdag 9 januari
Democratisch wordt besloten om na de lunch te vertrekken zodat iedereen het dorpje met daglicht kan bekijken. Dus we wandelen langs de jachthaven waar een paar boten liggen naar het dorpje. Hier is veel hoogteverschil, veel trappetjes, gezellige smalle, maar ook vaak doodlopende, straatjes en veel bloemenpracht.
En uiteraard drinken we weer een lekker expresso en Café con Leche. Het is heerlijk weer en als we weer op de boot zijn, zijn er toch meer mensen die willen zwemmen. Dus bikini aan en vanaf de boot duiken we het water in, dit is toch best een aardige sprong van een meter of 7. Het is even koud, maar daarna heerlijk! Er komen meer mensen bij en met het reddingsboei in de midden zingen we het Eendracht lied onder leiding van Teun. Dan klimmen we de trap op en met de slang kun je gelijk afspoelen.

Om 1 uur vertrekken we richting Gran Canaria, waar precies is niet bekend. Het lijkt erop dat we geen toestemming krijgen om in het zuiden van Gran Canaria te ankeren. In ieder geval varen we naar het zuiden, daar zou meer wind zijn.
We starten in ieder geval zonder wind en varen dus op de motor.
Vandaag is ook Piet jarig, wel een feestje waard. In de ochtend hebben we al gezongen en dat doen we met de koffie in de middag over. We hebben heerlijk gebak, tarte tatin. Piet krijgt nog cadeaus; een echte Eendracht pet en een mooie tekening van Teun. Piet is helemaal in de gloria en bied een borrel aan.
Vandaag hebben we weer geluk, dan zien we Grienden, dat is een walvis soort. Ze zwemmen rustig door het water, maar komen niet zo dicht bij de boot.
Om 4 uur begint de wacht en ik neem gelijk het roer over van Martijn, de kwartiermeester. Geeft de koers 1-3-0 en vertelt erbij: niet moeilijk, je hoeft niet veel te doen. Dat is mooi.
Nog geen 5 minuten later blijkt dat we een MOB oefening hebben. Het alarm gaat en uiteraard heb ik geen idee wat te doen. De opper geeft de commando’s 40 graden (op de roergever) SB, dan midscheeps en vervolgens 20 graden BB een daarna 40 BB en weer midscheeps. Ondertussen wordt de dingo overboord gezet en wordt de drenkeling, die nog steeds door iedereen aangewezen wordt gered. De joon wordt ook uit het water gevist, die was ook snel overboord gegooid.  Perfect, de drenkeling is gered, dit uiteraard met dank aan het rustige weer, want met zeilen en golven is het niet zo gemakkelijk.
Nu de boot toch buiten is, gaat de motor op neutraal en kunnen we als we willen een rondje om de boot maken in de dingie. Reddingsvest gehaald en de boot in en we doen een rondje om de boot, leuk!
De wind trekt wat aan en we kunnen de bezaan hijsen, fijn! De motor blijft nog wel bij staan. Om half 6 gaat de buitenbar open en drinken we een borrel op Piet; hij heeft nog nooit zo een mooie verjaardag gehad. Vervolgens gaan we ook nog met iedereen tegelijk eten.  Na het eten gaan we naar onze hut om voor te slapen, want vannacht hebben we weer de hondenwacht.

Donderdag 10 januari.
Voor middennacht worden we gewekt. Dan heb je toch even tijd nodig om wakker te worden. We drinken thee en langzaam komt iedereen binnendruppelen met warme kleding en reddingsvest. Om 12 uur melden we ons op de brug. Het is een mooie heldere nacht, veel sterren en het is nieuwe maan. De wind is behoorlijk aangetrokken, dus naar het zuiden varen heeft toch geholpen. Alle zeilen zijn gehesen en de wind is rond de 12-15 knopen. Perfect, eindelijk. We kunnen heerlijk zeilen en het is machtig mooi om de boot met deze wind te sturen.  We varen soms ongeveer 7 knopen.
We genieten met volle teugen. Halverwege maken we tosti’s en genieten daarna weer van de sterren, de wind en het zeilen.

Om 4 uur nemen we nog een borrel. Gerard komt boven en we zingen uit volle borst, want vandaag is hij jarig! Wij gaan slapen en worden rond een uur of 8 weer wakker, de airco gaan in de nacht uit zodat een van de aggregaten uit kan. Het wordt dan echt wel erg warm in de hut, er is verder geen ventilatie. Na het ontbijt zitten we lekker buiten in de zon. Onze wacht begint weer om 12 uur.
In onze wacht hebben we de buitenkluiver met 7 man gehesen en hebben we de riffen uit het kotterzeil en de bezaan gehaald, dat is niet langer nodig.
Ook vandaag weer een heerlijke chocolade taart, de koks zijn echt goed.
Na het diner gaan we nog een uurtje slapen en om half 8 worden we gewekt, 8 uur begint onze wacht. Het is best zwaar, je hebt niet veel tijd om echt te slapen omdat je ook nog zoveel andere dingen wilt doen.  De wind is verder aangetrokken tot rond de 20 knopen. Met de buitenkluiver gaan we als een speer en we komen regelmatig boven de 10 knopen uit.
Ook nu genieten we van de sterren, de wind en het zeilen. We lopen regelmatig de brug binnen, kijken op de GPS, zetten de positie in de kaart, kijken naar de sterrenkaarten, kijken op het radarscherm of kletsen met de schipper of de stuurman.

Om kwart voor 12 gaan we overstag en zo zouden we aan de oost kant van Gran Canaria langs gaan. We krijgen allemaal een taak. Leen werkt aan het grootzeil en Caro zorgt voor de bezaan: aantrekken van de bakstag, aantrekken schoot en daarna het gecontroleerd laten vieren en als laatste het laten vieren van de bakstag aan lijzijde. Alles gaat goed en in ongeveer 20 minuten is de overstag manoeuvre volbracht.  We worden dismissed en de wacht is overgenomen door de rode wacht.  Wij drinken een borrel met wat chips en daarna gaan we snel slapen.

Vrijdag 11 januari
Om 7 uur worden we gepord en we eten om half 8. Onze wacht staat in het teken van de inzakkende wind.  Opeens staan de zeilen bak, in het luwte van Gran Canaria of de mindere wind omdat we meer noordelijk zijn, maakt dat we de koers langs het oosten van Gran Canaria niet meer redden.
We wachten dus op de orders van de kapitein. Voordat ze dat besloten hebben gaan we eerst aan de schoonmaak. We maken de WC’s, douches en de vloer beneden schoon.  Ieder heeft zijn eigen taak: WC potten, wanden, vloeren van zowel de WC als de douche, dus we lopen elkaar flink in de weg.
Na de schoonmaak krijgen we te horen dat alle zeilen moeten worden gestreken. We beginnen met het strijken aan de voorkant; de buitenkluiver, binnenkluiver, boomfok, schoenerzeil, grootzeil en bezaan. We moeten flink aan de bak, de lijnen laten vieren, de neerhouder aantrekken en de zeilen opvouwen. Dit laatste is een zwaar karwij, het is lastig om het zeil vast te pakken en op te vouwen.
Iedereen is hard aan het werk en om half 12 uur zijn dan toch alle zeilen gestreken en dan hebben we even rust. Na de lunch gaan we toch nog even een uurtje naar bed.
Om 3 uur komen we aan in Las Palmas, terug op de plek van vertrek. Het was een fantastische tocht, moet mooi weer en zeker in de tweede helft van de week een goede wind.
We zitten binnen lekker na te kletsen en om 5 uur gaat de bar buitenbar open en het is feest. Van de Eendracht krijgen we 2 consumpties, van Gerard ook een consumptie, daarnaast biedt Kees een consumptie aan en vervolgens kan Cees van de Zeilen niet achterblijven. We hebben het goed naar ons zin. De BBQ wordt opgestookt en de koks hebben het druk. Het is heerlijk met lekker salades.

Een erg leuke gezellige laatste avond op de Eendracht

Teun verloot nog 2 zeer gewilde tekeningen van zijn hand, wij beide hadden het ‘helaas’ briefje getrokken. Ook krijgen we allemaal ons certificaat met 475 zeemijlen op de teller, erg leuk. Vervolgens komen de liedje boekjes op tafel en proberen we te zingen, het is erg gezellig maar het klinkt volgens mij niet fantastisch.
Na al die gezelligheid wordt het al snel rustiger en gaan we niet te laat slapen. We zijn vermoeid na de 50-uur durende reis en kunnen we eindelijk gewoon slapen.

Zaterdag 12 januari
We worden gepord om half 8. Na het ontbijt hebben we ingepakt en de tassen naar de theetuin gebracht.  We maken de hut schoon en dan zijn we klaar. Caro probeert nog taxibusjes te regelen om naar het vliegveld te gaan, maar dat lukt niet. Uiteindelijk gaan we de stad in en kijken bij de bus. Die gaat elk heel uur en we besluiten de bus te nemen in de avond.
We strijken neer op het pleintje voor een koffie met gebak, dat hebben we wel verdiend. We kopen wat souvenirs en wandelen door de stad en over de boulevard. We lunchen met een gegrilde steen vis en een wijntje.
Om half 4 verzamelen we op de boot en lopen naar het busstation. We nemen de bus naar het vliegveld en dan is het echt gedaan met onze vakantie. In Amsterdam staan onze vrienden ons op te wachten, we zijn weer thuis.
Niet getreurd, op 25 januari is de nieuwjaars borrel van de eendracht in Nederland en volgens de Eendracht zijn volgend seizoen ook weer interessante reizen te maken, het is namelijk voor herhaling vatbaar: Leuke reis, heerlijk weer en wind, leuke groep en een geweldige gezelligheid!

Alle eendracht medewerkers en zeilers.
Bedankt voor de gezelligheid!